Σάββατο 28 Αυγούστου 2021

7 χρόνια πριν: η ορκωμοσία των πρώτων Χρυσαυγιτών στο Δήμο Θεσσαλονίκης.






 

Ήταν 28 Αυγούστου του 2014, όταν στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, αριστεριστές όλων των αποχρώσεων συγκεντρώνονταν για να διαμαρτυρηθούν απέναντι σε μια διαδικασία ορκωμοσίας. Ήταν η πρώτη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο και ο λόγος προφανής: ο υπογράφων αυτού του άρθρου, μαζί με μια ακόμη δημοτική και μια διαμερισματική σύμβουλο, εκπροσωπήσαν τον Εθνικιστικό συνδυασμό «Ελληνική Αυγή για τη Θεσσαλονίκη», ο οποίος στις αυτοδιοικητικές εκλογές, παρά τις διώξεις, τη φίμωση και τον αποκλεισμό από όλα τα λεγόμενα «δημοκρατικά» μέσα, απέσπασε το ποσοστό του 8%.

Εις ένδειξη διαμαρτυρίας για την ετυμηγορία των Θεσσαλονικέων να θέλουν να εκπροσωπηθούν από ένα Χρυσαυγίτη στο Δήμο Θεσσαλονίκης, προέβη και ο τότε δήμαρχος Μπουτάρης, διαμαρτυρία η οποία ξεπέρασε κάθε όριο γραφικότητας, αφού εμφανίσθη στην ομιλία του με ένα κίτρινο εξάκτινο αστέρι στο πέτο. Προφανώς, αριστεροί, δεξιοί, φιλελεύθεροι και εθνομηδενιστές, εξέλαβαν την εκλογή μου ως επικεφαλής της δημοτικής παράταξης, ως απειλή και είναι αυτοί οι ίδιοι οι οποίοι, ενώ παρίσταναν  τους αλληλέγγυους, στα θύματα της ιδεολογίας του ολοκληρωτισμού που υποτίθεται πως εκπροσωπούσα, επέβαλαν ένα καθεστώς ολοκληρωτισμού και αποκλεισμού σε όλες τις διαδικασίες του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης.

Όλα αυτά φυσικά και ήταν αναμενόμενα, αφού είχαν συνηθίσει να εναλλάσσονται σε θέσεις εξουσίας, χωρίς να έχουν ουσιαστικό αντίλογο ή σοβαρή αντιπολίτευση, που θα καταδείκνυε όλα τα κακώς κείμενα. Και όταν αυτό έγινε για πρώτη φορά από έναν «φασίστα», το σύστημα φρόντισε να φιμώσει τη μοναδική φωνή αλήθειας με τις γνωστές μεθοδεύσεις στις εκλογές του 2019, σε αυτοδιοίκητο και εθνικό επίπεδο. Για την ιστορία, έχει λεχθεί μεταξύ άλλων, ότι ο αποκλεισμός της Ελληνικής Αυγής για τη Θεσσαλονίκη από τις εκλογές του 2019, έγινε κατόπιν σιωπηρής συμφωνίας μεταξύ εμού και εκπροσώπων του συστήματος, ώστε να μη θιγεί η Συμφωνία των Πρεσπών ή, ακόμη χειροτέρα, να αποφευχθεί ένα καταδικαστικό αποτέλεσμα στην περίφημη δίκη μας, που τότε βρισκόταν σε εξέλιξη. Γράφοντας αυτό το κείμενο από τις Φυλακές Δομοκού, και έχοντας, μεταξύ άλλων, γράψει δεκάδες άρθρα ενάντια -ρητά και κατηγορηματικά- στη Συμφωνία των Πρεσπών, απαντάται τελικά το ποιοι είναι οι συμβιβασμένοι, ποιοι οι ασυμβίβαστοι, ποιοι οι Εθνικιστές και ποιοι οι πατριδοκάπηλοι (βίντεο εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=NbfL_dJoQCQ). Εξάλλου, και κλείνω με αυτό, στη μοναδική διαμαρτυρία που έλαβε χώρα εντός της αιθούσης του Δημοτικού Συμβουλίου, ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών, όλοι οι δήθεν εθνικά ευαίσθητοι ήταν απόντες. Τώρα που εγώ είμαι απών και αυτοί παρόντες στα πολιτικά πράγματα, παραμένουν επιτήδεια ουδέτεροι, ανεκτικοί και σε κάποιες περιπτώσεις, υποστηρικτικοί, προς τη δημοτική αρχή και το σύστημα εν γενεί. Λογικό, δε θέλουν, αλλά και δεν μπορούν να είναι Χρυσαυγίτες.

 

 

Ματθαιόπουλος Αρτέμης
Φυλακές Δομοκού