Η ψευδαίσθηση της συμμαχικής αλληλεγγύης και ο ρωσικός παράγοντας

Με την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία, η ελληνική κυβέρνηση φρόντισε πρώτη απ’ όλους να ξεκαθαρίσει τη θέση της και να ταχθεί υπέρ της Δύσης, ταυτίζοντας έτσι ότι η πίστη της στη νατοϊκή συμμαχία παραμένει ακλόνητη. Πίστη, η οποία εκδηλώθηκε και έμπρακτα, με την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία, παραβιάζοντας έτσι το καθεστώς ουδετερότητας και αφήνοντας τη χώρα σε πρωτοφανή διπλωματική κρίση, για χατίρι της Αμερικής.

Έχω αναφερθεί πολλές φορές στην εύθραυστη συμμαχική αλληλεγγύη που επικαλείται η ελληνική πλευρά, κάθε φορά που καλείται να αντιμετωπίσει μία κρίση ή να σχολιάσει ένα ζήτημα εθνικής συμμαχίας, υπό την έννοια ότι αυτή η ιδιότυπη σχέση μας με τους δυτικούς επιβεβαιώνεται ισχυρή, παρά μόνο στις διατυπώσεις. Άλλωστε, ο δυτικός παράγοντας που ασφαλώς και αναγνωρίζει τα συμφέροντά του στο γεωγραφικό μας χώρο, είναι δεδομένο πως θα επιδιώξει με κάθε τρόπο την ενίσχυση αυτών των δεσμών στο πλαίσιο των συμμαχιών που συνάπτει, μέχρις ότου να παρουσιαστεί μία ευνοϊκότερη συγκυρία, κάτι που βλέπουμε να συμβαίνει με την Τουρκία.

Ωστόσο, έχει καταστεί σε μοιρολατρική προπαγάνδα η επίμονη επίκληση στους προστάτες της χώρας, που θα μας σώσουν υποτίθεται από πάσα εξωτερική απειλή σε βαθμό τέτοιο, που εκδηλώνεται η παραίτηση της χώρας να θέλει και να μπορεί να υπερασπιστεί η ίδια τον εαυτό της, όποτε κι αν αυτό απαιτηθεί. Κι ενώ η Ελλάδα χρήζει ισχυρής Εθνικής ηγεσίας αλλά και ανάγκης για συμμάχους ή για να το εκφράσουμε πιο κομψά, να επανεξετάσει τα πραγματικά οφέλη από τις υφιστάμενες συμμαχίες της και να χαράξει άλλη στρατηγική, φροντίζει να διακόπτει κάθε γέφυρα επικοινωνίας με πιθανούς άλλους, όπως είναι η Ρωσία. Ο παράγοντας «πόλεμος» δε μπορεί να αποτελεί κριτήριο απόρριψης της όποιας εναλλακτικής, όπως ο παράγοντας «δημοκρατία» δε μπορεί να επηρεάζει το κριτήριο επικύρωσής τους. Η Ελλάδα συνομιλεί με κράτη και συνάπτει εμπορικές ή άλλες σχέσεις με μοναρχίες, βασιλείες ή χαλιφάτα, ενώ έχει εκφράσει τη βούλησή της να έρθει σε συνεννόηση με τη γείτονα Τουρκία, έστω και αν ο Ερντογάν είναι «σουλτάνος».

Όλα αυτά τα προσχήματα δυσχεραίνουν τη θέση της Ελλάδας στο διεθνές πολιτικό και διπλωματικό σκηνικό που διαμορφώνεται ραγδαία. Θα έρθει και η ώρα διαβεβαίωσης της Χρυσής Αυγής, που εργάστηκε για τη γεφύρωση των σχέσεων ανάμεσα σε Ελλάδα και Ρωσία, όχι λόγω ρωσοπληξίας ή αντιαμερικανισμού, αλλά για λόγους εθνικούς και τίποτα άλλο. Είναι ένας από τους λόγους που πλήρωσε το τίμημα της απόπειρας αυτής με μία πολιτική σκευωρία και είναι ένας από τους κυριότερους που φιμώθηκε πολιτικά, καθώς στο προτεκτοράτο της μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας, κάθε τι πέρα από το δολάριο, τον καπιταλισμό, την πολιτική ορθότητα και τα πολιτιστικά παράγωγα που εισάγουμε εξ Αμερικής, είναι αιρετικά και επικίνδυνα για τη σταθερότητά του.

 

Αρτέμης Ματθαιόπουλος

Πολιτικός Κρατούμενος Χρυσής Αυγής

Φυλακές Δομοκού

Ο "απομονωμένος" Ερντογάν και το διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό

 

Διανύουμε τον έκτο μήνα από την απαρχή των πολεμικών επιχειρήσεων της Ρωσίας στην Ουκρανία και κατά το διάστημα αυτό, ειδικοί αναλυτές έχουν εκφράσει μια σειρά από απόψεις, τις οποίες επιχειρούν να συσχετίσουν με τις εντάσεις, σε διπλωματικό επίπεδο, ανάμεσα σε Τουρκία και Ελλάδα. Αποκορύφωμα των παράλογων αυτών συσχετισμών αποτελούσε η ταύτιση του Ρώσου προέδρου με τον Ερντογάν, υπό την έννοια ότι είναι εξαιρετικά πιθανό ο δεύτερος να αποπειραθεί να μιμηθεί τους Ρώσους και να προκαλέσει θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, επικαλούμενος διάφορες αιτιάσεις. Όμως, για να καθησυχάσουν τα πνεύματα, κατέληγαν πάντοτε στο συμπέρασμα ότι σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητων των προθέσεων του Τούρκου προέδρου σε ό,τι αφορά τις διάφορες του με την Ελλάδα, η χώρα παραμένει διπλωματικά θωρακισμένη, έχοντας εξασφαλίσει την εύνοια των συμμάχων. Επιπλέον, συνεχίζουν να επιμένουν πως η οποιαδήποτε κίνηση του Τούρκου προέδρου θα καθίστατο ανίσχυρη, καθότι ο Ερντογάν με τις κινήσεις του έχει μειώσει τη διαπραγματευτική ισχύ της χώρας του, όντας «απομονωμένος» από τη Δύση και από τις Μεγάλες Δυνάμεις.

Όλο αυτό το διάστημα, η υπερασπιστική γραμμή της χώρας μας περιστρέφονταν γύρω από την υποτιθέμενη ανικανότητα του Ερντογάν να συνομιλήσει σαν ίσος προς ίσο με του Ευρωπαίους εταίρους του, πλάνη που επιτέλους διαλύθηκε αφού πριν από λίγα 24ωρα, ολοκληρώθηκε η συνάντηση του Ερντογάν με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες και του Βλαντιμίρ Ζελένσκι. Από αυτό και μόνο το μεμονωμένο περιστατικό ανάμεσα σε τόσα άλλα, γίνεται παραπάνω από σαφές πως η Τουρκία είναι ένας ενεργός παίχτης στο διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό, από την αναδιαμόρφωση του οποίου, επιχειρεί να αποκομίσει τα μέγιστα οφέλη. Δυστυχώς, επιβεβαιώνεται για ακόμη μια φορά η άποψη της Χρυσής Αυγής, ότι δηλαδή και η Ευρώπη από μέρους της είναι διατεθειμένη να μιλήσει με τον οποιοδήποτε, αρκεί να υπάρξει έστω και προσωρινά, ταύτιση συμφερόντων. Τελικά, αυτός που έμεινε απομονωμένος είναι η Ελλάδα, η οποία μέσα σε ψευδαισθήσεις και αυταπάτες περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ή προστασίας από το ΝΑΤΟ, συνεχίζει να παραχωρεί όλες τις πρωτοβουλίες στον αντίπαλο, αρκούμενη στο να παρατηρεί τα γεγονότα και ντροπιασμένη αλλεπάλληλα να εκφράζει τα παράπονα της διαμέσω αντιπροσώπων. Τώρα που οι αντιπρόσωποί τους, συνομιλούν με τον κύριο εχθρό της και στηρίζονται σε αυτόν, τι έχουν να πουν;

 

Αρτέμης Ματθαιόπουλος

Πολιτικός Κρατούμενος Χρυσής Αυγής

Φυλακές Δομοκού

 

Συμφωνία των Πρεσπών: 4 χρόνια ένοχης σιωπής από το πολιτικό κατεστημένο

Μαίνεται η πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων για κάθε λογής ζήτημα, εθνικό, οικονομικό, κοινωνικό και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης συνεχίζουν να πολώνουν το κλίμα, ανάγοντας τις εν λόγω στείρες αντιπαραθέσεις σε ζήτημα ζωής και θανάτου. Η θεματολογία είναι πάντα τετριμμένη και μαζί με βαρύγδουπες επικεφαλίδες, με τις οποίες υποδηλώνουν σφοδρές συγκρούσεις για το ποια κυβέρνηση υπήρξε καλύτερη στη διαχείριση των ζητημάτων που αφορούν τη ζωή των Ελλήνων. Για όλα έχουν κάτι να πουν, εκτός από ένα: τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία πριν από 4 και κάτι χρόνια υπογράφτηκε από την "Ελληνική" (!) κυβέρνηση και με την οποία παραχωρήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες το Ιερό όνομα της Μακεδονίας. Σιωπούν οι πρώην κυβερνώντες του ΣΥΡΙΖΑ που την υπέγραψε, σιωπά η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ που την εφαρμόζει, σιωπούν και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, καθότι φαίνεται η τιμή του καρβελιού και της βενζίνης αποτελούν ανώτερα ζητήματα από την Ιστορία των Ελλήνων.

Σιωπούν όμως και οι λεγόμενοι πατριώτες, που δείχνουν ανίκανοι να φέρουν σε αμηχανία τη "μεγάλη δεξιά παράταξη", στην οποία επιθυμούν κάποτε να ενταχθούν, ή περιμένουν από αυτήν να αξιοποιηθούν με κάθε τρόπο. Οι μόνοι που αντέδρασαν και αντιδρούν απέναντι σε αυτό το ιστορικό έγκλημα, είναι η Χρυσή Αυγή, με τη φυλάκιση της οποίας αποδείχτηκε ότι χωρίς αυτήν δε δύναται να υπάρχει δυναμική και ουσιαστική εθνική αντιπολίτευση. Η Ιστορία, όμως, δεν κάνει διαχωρισμούς σαν αυτούς των εφήμερων καθεστώτων και θα φανεί στον άμεσο χρόνο ποιοι πολεμούν για την Ελλάδα και ποιοι εναντίον της.

Ματθαιόπουλος Αρτέμιος

Πολιτικός κρατούμενος Χρυσής Αυγής

Φυλακές Δομοκού.